نقش دی اکسید تیتانیوم را در پوشش ها دست کم نگیرید

دی اکسید تیتانیوم یک رنگدانه مهم سفید است که می تواند به آناتاز و روتیل تقسیم شود. در مقایسه با رنگدانه های سفید سنتی مانند سرب سفید ، سفید روی و باریم روی سفید ، دی اکسید تیتانیوم دارای خواص بسیار خوبی مانند ضریب شکست بالا ، قدرت آکروماتیک قوی ، قدرت مخفی بزرگ و بی ضرر است و به عنوان یک رنگدانه سفید بسیار خوب شناخته می شود. بشر مورد استفاده در پوشش ، پلاستیک ، الیاف شیمیایی ، سرامیک و سایر صنایع. در میان آنها ، میزان پوشش بسیار زیاد است و حدود 60 ٪ از کل دی اکسید تیتانیوم را تشکیل می دهد. بنابراین چگونه دی اکسید تیتانیوم در پوشش ها استفاده می شود؟

1. نقش دی اکسید تیتانیوم در روکش ها

رنگ عمدتا از چهار قسمت تشکیل شده است: مواد تشکیل دهنده فیلم ، رنگدانه ها ، حلال ها و مواد افزودنی. رنگدانه موجود در رنگ دارای قدرت مخفی خاصی است. این نه تنها می تواند رنگ اصلی شیء را که در آن نقاشی شده است بپوشاند ، بلکه به روکش رنگ روشن نیز می دهد. دستیابی به جلوه های تزئینی روشن و زیبا سازی. در عین حال ، رنگدانه از نزدیک با ماده پخت و پز و ماده پایه یکپارچه شده است ، که می تواند قدرت مکانیکی و چسبندگی فیلم پوشش را تقویت کند ، از ترک خوردن یا سقوط جلوگیری کند و ضخامت فیلم پوشش را تقویت کند ، از نفوذ اشعه های ماوراء بنفش یا رطوبت جلوگیری کرده و کیفیت پوشش را بهبود بخشد. خصوصیات ضد پیری و دوام فیلم عمر سرویس فیلم پوشش و اشیاء محافظت شده را گسترش می دهد.

در بین رنگدانه ها ، رنگدانه های سفید در مقادیر زیادی استفاده می شود. الزامات عملکرد رنگدانه های سفید در پوشش ها عبارتند از: ① سفیدی خوب ؛ ② سنگ زنی خوب و خیس شدن ؛ ③ مقاومت خوب آب و هوا ؛ stability ثبات شیمیایی خوب ؛ اندازه ذرات کوچک ، پوشش قدرت و از بین بردن. قدرت رنگ بالا ، کدورت و براق خوب.

دی اکسید تیتانیوم یک رنگدانه سفید است که معمولاً در پوشش ها استفاده می شود. خروجی آن بیش از 70 ٪ از رنگدانه های معدنی را تشکیل می دهد و میزان مصرف آن 95.5 ٪ از کل مصرف رنگدانه های سفید را تشکیل می دهد. در حال حاضر ، حدود 60 ٪ از دی اکسید تیتانیوم جهان برای تهیه پوشش های مختلف به ویژه دی اکسید تیتانیوم روتیل استفاده می شود که بیشتر آنها توسط صنعت پوشش مصرف می شود. روکش های ساخته شده از دی اکسید تیتانیوم دارای رنگ های روشن ، قدرت مخفی بالا ، قدرت رنگ آمیزی قوی ، دوز کم و انواع مختلف هستند. آنها از پایداری محیط محافظت می کنند ، استحکام مکانیکی و چسبندگی فیلم رنگ را تقویت می کنند ، از ترک ها جلوگیری می کنند و در برابر اشعه ماوراء بنفش محافظت می کنند. و نفوذ رطوبت ، گسترش زندگی فیلم رنگ. تطبیق رنگ تقریباً هر الگوی در رنگهای رنگارنگ از دی اکسید تیتانیوم قابل تفکیک است.

انواع مختلف پوشش با استفاده های مختلف نیازهای متفاوتی برای دی اکسید تیتانیوم دارند. به عنوان مثال ، پوشش های پودر نیاز به استفاده از دی اکسید تیتانیوم روتیل با پراکندگی خوب دارند. دی اکسید تیتانیوم آناتاز دارای قدرت آکروماتیک کم و فعالیت فتوشیمیایی قوی است. هنگامی که در پوشش های پودر استفاده می شود ، فیلم پوشش مستعد زرد شدن است. دی اکسید تیتانیوم روتیل تولید شده به روش اسید سولفوریک مزایای قیمت متوسط ​​، پراکندگی خوب ، قدرت مخفی خوب و قدرت آکروماتیک را دارد و برای پوشش های پودر داخلی بسیار مناسب است. علاوه بر پراکندگی خوب ، مخفی کردن قدرت و قدرت آکروماتیک ، دی اکسید تیتانیوم برای پوشش های پودر در فضای باز نیز به مقاومت در برابر آب و هوا نیاز دارد. بنابراین ، پوشش های پودر در فضای باز به طور کلی از دی اکسید تیتانیوم روتیل تولید شده توسط روش کلر استفاده می کنند.

2. تجزیه و تحلیل تأثیر نوسانات عمده کیفیت دی اکسید تیتانیوم بر روی پوشش ها

1） سفیدی

به عنوان رنگدانه سفید روکش ها ، سفیدی دی اکسید تیتانیوم بسیار مهم است و یکی از شاخص های کلیدی کیفیت مورد نیاز برای پوشش ها است. سفیدی ضعیف دی اکسید تیتانیوم به طور مستقیم بر ظاهر فیلم پوشش تأثیر می گذارد. عامل اصلی مؤثر بر سفید بودن دی اکسید تیتانیوم ، محتوای ناخالصی های مضر در آن است ، زیرا دی اکسید تیتانیوم نسبت به ناخالصی ها ، به ویژه دی اکسید تیتانیوم روتیل بسیار حساس است.

بنابراین ، حتی مقادیر کمیاب ناخالصی ها تأثیر قابل توجهی در سفید بودن دی اکسید تیتانیوم خواهد داشت. سفیدی دی اکسید تیتانیوم تولید شده توسط فرآیند کلرید اغلب بهتر از آن است که توسط فرآیند اسید سولفوریک تولید می شود. این امر به این دلیل است که تیتانیوم تیتانیوم تیتانیوم مورد استفاده برای تولید دی اکسید تیتانیوم توسط فرآیند کلرید تقطیر و خالص شده است و دارای محتوای ناخالصی کمتری است ، در حالی که دی اکسید تیتانیوم که توسط فرآیند اسید سولفوریک مورد استفاده قرار می گیرد ، مواد اولیه حاوی محتوای ناخالصی بالایی هستند و از طریق تکنیک های تکنولوژیکی مانند شستشوی و برکناری می توان از طریق تکنیک های تکنولوژیکی برداشته شد.

2） پوشش قدرت

قدرت پنهان کردن سطح سطح جسم در هر سانتی متر مربع پوشش داده می شود. هنگامی که همان منطقه کاملاً پوشانده شود ، قدرت مخفی شدن دی اکسید تیتانیوم مورد استفاده بیشتر است ، فیلم پوشش می تواند نازک تر باشد و میزان پوشش مورد نیاز کوچکتر باشد ، دی اکسید تیتانیوم کمتر مورد نیاز است. اگر قدرت پوشش دی اکسید تیتانیوم کاهش یابد و میزان دی اکسید تیتانیوم مورد نیاز برای دستیابی به همان تأثیر پوشش افزایش یابد ، هزینه تولید افزایش می یابد و افزایش دوز دی اکسید تیتانیوم منجر به افزودن دی اکسید تیتانیوم در پوشش می شود. پراکندگی به طور مساوی و تجمع دشوار است ، که این امر همچنین بر تأثیر پوشش رنگ تأثیر می گذارد.

3） مقاومت در برابر آب و هوا

روکش ها در مقاومت آب و هوا دی اکسید تیتانیوم ، به ویژه روکش های سطح در فضای باز ، که به مقاومت در برابر آب و هوا یا دی اکسید تیتانیوم در برابر آب و هوا بسیار بالا نیاز دارند ، نیازهای زیادی دارند. اگر دی اکسید تیتانیوم با مقاومت در برابر آب و هوا کم استفاده شود ، فیلم پوشش از محو شدن ، تغییر رنگ ، پودر ، ترک خوردگی ، لایه برداری و سایر مشکلات رنج می برد. ساختار کریستالی دی اکسید تیتانیوم روتیل نزدیکتر از دی اکسید آناتاز تیتانیوم است و فعالیت فتوشیمیایی آن پایین تر است. بنابراین ، مقاومت در برابر آب و هوا بسیار بیشتر از دی اکسید تیتانیوم آناتاز است. بنابراین ، دی اکسید تیتانیوم مورد استفاده در روکش ها اساساً دی اکسید تیتانیوم روتیل است. روش اصلی برای بهبود مقاومت آب و هوا دی اکسید تیتانیوم ، انجام درمان سطح معدنی است ، یعنی پوشش سطح ذرات دی اکسید تیتانیوم با یک یا چند لایه اکسیدهای معدنی یا اکسیدهای هیدراته.

4） پراکندگی

دی اکسید تیتانیوم یک ذره فوق العاده خوب با سطح خاص و سطح خاص و انرژی سطح بالا است. جمع شدن بین ذرات آسان است و پراکندگی پایدار در پوشش دشوار است. پراکندگی ضعیف دی اکسید تیتانیوم به طور مستقیم بر خصوصیات نوری آن مانند قدرت آکروماتیک ، پنهان کردن قدرت و براق سطح در پوشش تأثیر می گذارد و همچنین بر پایداری ذخیره ، سیالیت ، تراز کردن ، دوام پوشش و ضد خوردگی پوشش تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، این همچنین بر هزینه تولید پوشش ها تأثیر خواهد گذاشت ، زیرا مصرف انرژی عملیات سنگ زنی و پراکندگی زیاد است ، بیشتر از کل مصرف انرژی فرآیند تولید پوشش را به خود اختصاص می دهد و از بین رفتن ابزارها و تجهیزات زیاد است.