Toepassing van titaniumdioxide in coatings

Titaniumdioxide wordt een wit pigment genoemd. Het heeft de kenmerken van een hoge brekingsindex, sterke achromatische kracht, grote schuilkracht, goede dispergeerbaarheid, hoge witheid en niet-toxiciteit. Het wordt veel gebruikt in coatings, kunststoffen, inkten, papierproductie, chemische vezels, keramiek, enz. Industrie. Onder hen wordt de grootste hoeveelheid coating gebruikt, goed voor ongeveer 57% van de totale titaniumdioxide.

Coatings gemaakt van titaniumdioxide hebben felle kleuren, hoog verstopingsvermogen, sterk tintvermogen, lage dosering en vele variëteiten. Ze beschermen de stabiliteit van het medium, verbeteren de mechanische sterkte en hechting van de verffilm, voorkomen scheuren en beschermen tegen ultraviolette stralen. en vochtpenetratie, die de levensduur van de verffilm verlengt. De kleuraanpassing van bijna elk patroon in kleurrijke patroonverf is onafscheidelijk van titaniumdioxide.

Titaniumdioxide is het meest gebruikte witte pigment in coatings. De output is goed voor meer dan 70% van de anorganische pigmenten, en het verbruik is goed voor 95,5% van het totale verbruik van witte pigmenten. Momenteel wordt ongeveer 60% van 's werelds titaniumdioxide gebruikt om verschillende coatings te maken, met name rutiel titaniumdioxide, waarvan de meeste worden geconsumeerd door de coatingsindustrie.

(1) Verf op waterbasis

Basis op waterbasis verwijzen naar coatings waarin de meeste vluchtige stoffen in de coatingformule water zijn. Met de verbetering van het milieubewustzijn van mensen en de steeds strengere milieuvoorschriften zijn coatings op waterbasis populair geworden. Net als op oplosmiddel gebaseerde coatings, is titaniumdioxide vereist om goede witheid en dispersie, hoog verstopingsvermogen, kleurvermogen en weerweerstand en lage onzuiverheidsgehalte te hebben.

Het grootste deel van de titaniumdioxide die momenteel op de markt is, is titaniumdioxide voor algemene doeleinden, die kan worden gebruikt in zowel op oplosmiddelen gebaseerde coatings als op water gebaseerde coatings. Er zijn immers echter essentiële verschillen tussen coatings op waterbasis en coatings op basis van oplosmiddelen. Deze algemene titaniumdioxiden Het dispersie-effect van wit poeder in verf op waterbasis is niet erg goed. Daarom moet de oppervlaktebehandelingsmethode van titaniumdioxide om titaniumdioxide goed te laten verspreiden in watergebaseerde verf.

(2) poedercoating

Verschillende soorten coatings met verschillende toepassingen hebben verschillende vereisten voor titaniumdioxide. Poedercoatings vereisen bijvoorbeeld het gebruik van rutiele titaniumdioxide met een goede dispersie. Anatase titaniumdioxide heeft een laag achromatisch vermogen en sterke fotochemische activiteit. Bij gebruik in poedercoatings is de coatingfilm vatbaar voor het geel. Het rutiele titaniumdioxide geproduceerd door de zwavelzuurmethode heeft de voordelen van matige prijs, goede dispersie, goed bedekkende kracht en achromatisch vermogen en is zeer geschikt voor binnenpoedercoatings binnenshuis. Titaniumdioxide voor buitenpoedercoatings vereist echter naast dispersie en het bedekken van kracht. Naast een goede achromatische kracht is het ook nodig om een ​​goede weerstand te hebben. Daarom is titaniumdioxide voor buitenpoedercoatings over het algemeen rutiel titaniumdioxide geproduceerd door de chloridemethode.

(3) Architecturale coatings

Architecturale coatings moeten zuurbestendig, alkali-resistente, waterbestendig en vochtbestendig zijn en moeten een goede hechting hebben op ruwe of gladde basisoppervlakken. Naast de hierboven genoemde goede optische eigenschappen en pigmenteigenschappen, is titaniumdioxide die in architecturale coatings wordt gebruikt, vereist om weerstand tegen hoge weersomstandigheden en sterke poederweerstand te hebben, vooral voor architecturale coatings van de buitenwand.