Wat zijn de belangrijkste vereisten voor het kiezen van plastic titaniumdioxide?

1. Deeltjes en deeltjesgrootteverdeling van titaniumdioxide

De deeltjesgrootte -eis van titaniumdioxide dat in plasticprofielen wordt gebruikt, is veel fijner dan die van titaniumdioxide die in andere velden wordt gebruikt. Over het algemeen ligt de deeltjesgrootte die nodig is door coating en andere industrieën in het bereik van 0,2-0,4 micron, terwijl de deeltjesgrootte van titaniumdioxide die in plasticprofielen wordt gebruikt, de diameter is, is de diameter vereist om 0,15-0,3 micron te zijn, zodat een blauwe basisfase kan worden verkregen, omdat in de blauwe basisfase, het perspectief van het visie van de visie en het pigment van de visie zal zijn, een Whiter-gevoel zal geven. Vanuit het perspectief van plasticprofielen vanuit technisch oogpunt kan dit de lichtgele kleur van de harsrondstof en de gele kleur van andere grondstoffen maskeren. Hoe fijner de deeltjesgrootte echter niet is, hoe fijner, hoe beter. Als de deeltjesgrootte te fijn is, zorgt dit ervoor dat de titaniumdioxide de weerweerstand van titaniumdioxidedeeltjes sterk wordt verminderd, wat de prestaties ervan beïnvloedt. Tegelijkertijd moet het distributiebereik van deeltjes zo smal mogelijk zijn en bestaan ​​ultraconventionele grote deeltjes bijna niet. Wanneer titaniumdioxide -deeltjes zich binnen het bereik van de optimale deeltjesgrootte bevinden, kan het invallende licht in het zichtbare spectrum het meest efficiënt verspreiden.

2. Verbergkracht van titaniumdioxide

De schuilkracht van titaniumdioxide wordt uitgedrukt in termen van dekking in de profielindustrie. Hoe hoger de opaciteit van titaniumdioxide, hoe hoger de witheid van het plastic profiel na het kleuren. Het verstopingsvermogen van titaniumdioxide wordt voornamelijk beïnvloed door de deeltjesgrootteverdeling, deeltjesgrootte en kristalstructuur van het pigment. type invloed.

3. Dispersie van titaniumdioxide

De dispersie van titaniumdioxide heeft een grote invloed op de productie van plasticprofielen en is een belangrijke indicator voor applicatieprestaties in de plastic profielindustrie. Het profiel verkregen uit titaniumdioxide met een goede dispersie heeft een uniform uiterlijk, geen vergeling en goede witheid. Het beïnvloedt de dispersie van titaniumdioxide. De belangrijkste factoren zijn: deeltjesgrootteverdeling, specifiek oppervlak, oppervlaktepotentiaal, pH -waarde, enz.

De kwalitatieve karakterisatiemethode van titaniumdioxidedispersie is de elektronenmicroscoopmethode, terwijl de kwantitatieve methode in het algemeen de meetmetingsmethode van de deeltjesgrootteverdeling is. Nu gebruiken de meeste R & D- en productie -eenheden voornamelijk applicatietests om het effect van dispersie te verifiëren, waardoor de dispersie de verdiensten en demerits van seks worden verkregen.

4. Optische eigenschappen van titaniumdioxide

De optische prestatie -indicatoren van plasticprofielen van verschillende basismaterialen zijn voornamelijk de helderheid en tint van titaniumdioxide. De belangrijkste bronnen van deze twee indicatoren zijn de testresultaten van L \ a \ b gemeten door de instrumentale methode.